"My mother makes a mouthwatering mincemeat pie"

Hoi allemaal!
Vinden jullie het nog interessant om over mijn leven te lezen? Mooi. Ondertussen heb ik alweer een aantal meetings met Kyle mijn speechbuddy gehad. Vorige week zijn we gaan lunchen op de porch van het huis van zijn vriendin. Kyle had veganistische organische biologische lasagne ofzo gemaakt en het was heerlijk! Zijn vriendin had een turtle gevonden in het wild en het was de eerste keer dat ik er eentje vast hield (zie foto). Zo lieeffff.
Verder hebben we een sessie pronounciation gedaan met een Koreaan wat heel grappig was. Hij liet ons zinnen zeggen als:

“My mother makes a mouthwatering mincemeat pie.”
“While these fleas flew, freezy breeze blew. Freezy breeze made these three trees freeze. Freezy trees made these trees' cheese freeze. That's what made these three free fleas sneeze.”

Naast het oefenen hebben we ook altijd interessante gesprekken zoals ik al zei over koeien of hoe het zou zijn om in een iglo te wonen. (Dat spreek je trouwens uit als Igluu, dat wist ik niet!)

Ik denk dat ik nog meer van mijn speechbuddy en vrienden leer dan van mijn Engelse les. Een paar dagen terug bijvoorbeeld werd ons het gebruik van lidwoorden geleerd. Check deze zin: “ I got cat”. Wat klopt hier niet aan? Er mist een lidwoord! Maar wat moet er dan voor? Volgens mij kan iedereen dat wel op gevoel zeggen, maar wij moeten er complete boomdiagrammen voor gebruiken.
Verder heb ik ook mijn eerste cijfer terug: een 94 op een Essay! Dat is een A dus ik was helemaal trots. Normaal gesproken haal ik altijd 6en (D’s ofzo) en als je dat hier haalt word je echt vol medelijden aangekeken terwijl ik er in Nederland altijd wel tevreden ben (sorry pap). Maar naar papa’s termen heb ik dus eindelijk een keer een voldoende gehaald! (alles boven de 8).

En ik heb mijn eerste 3 examens gehad. American Public Address, Intercultural Communication en Human Sexual Behavior. Ik was elke keer de laatste die nog druk aan het schrijven was in de laatste minuut en ik vond het best wel lastig. Hopen op een C, wat naar Nederlandse termen een goed cijfer is. Ik probeer me maar niet te vergelijken met Amerikanen die gaan huilen als ze een B halen. Ik moest trouwens erg lachen om Anne die vlak voor ze aan haar tentamen begon en de naam van het vak op moest schrijven aan me vroeg: ‘hoe heet dit vak ook alweer?’ Gelukkig mochten we woordenboeken gebruiken.

De tennis lessen worden ook steeds leuker. Mijn leraar komt altijd aanrijden met keiharde muziek van Frank Sinatra en Samantha Fish. Dus ik vroeg of hij voortaan zijn deuren open wilde laten en de radio op zijn luidst wilde zetten, en dat is sinds een paar lessen het geval! Nu hebben we muziek tijdens het spelen:). Na tennis loop ik altijd met een jongen, Greg, naar onze les. Hij is heel slim en komt soms in zijn pyjamabroek opdagen bij tennis. Hij heeft me deze week geleerd wat het verschil is in kleding. Het is namelijk belangrijk dat je weet dat een t-shirt en een shirt iets heel anders zijn. Ik zei een keer ‘nice blouse!’ tegen een jongen en hij keek me nogal raar aan. Dat kwam, vertelde Greg, omdat een blouse iets is wat alleen meisjes dragen. Een blouse of overhemd voor jongens wordt hier gewoon een shirt genoemd. Verder heb je nog intens veel variatie tussen hoodie, sweater, jumper, jersey en nog veel meer.

Ik heb ook mijn eerste twee lessen gespijbeld :$. Toen ik mijn eerste tentamen had was ik zo zenuwachtig (lees: nachtmerries, 3 uur slaap, te veel chocola etc) dat ik de les voor mijn examen niet was gekomen zodat ik kon leren. Wat ben ik opeens gedreven hè? Ik doe hier echt veel meer dan in Nederland. Waarschijnlijk komt dat door de druk die hier op cijfers ligt. Als je geen A’s haalt krijg je namelijk geen baan en kom je in het huis van je ouders te wonen. Ik ben blij dat ik in Nederland woon… Uiteindelijk was de stress nergens voor nodig hoor, ik ben daar gewoon een beetje raar mee. En ik heb 1x een ballet les gemist. Nou dat ga ik ook nooit meer doen want de les daarna stond ik zo voor lul, we moesten iets herhalen van vorige les en het leek de lerares een goed idee om de groep in tweeën te verdelen zodat we elkaar konden analyseren. Erg jammer dat ik niet wist wat ik moest doen.

Oh trouwens, ik heb ook gehoord dat hardlopen op de bal van je voeten/tenen moet. Ik landde hiervoor altijd op mijn hak dus na 6 jaar rennen probeerde ik de andere manier eens. Ik heb nog nooit zo’n spierpijn gehad in mijn kuiten, al 5 dagen lang. Zijn er mensen die weten wat de beste hardloopmethode is?

Ook heb ik vorige week een nostalgisch avondje gehad, want ik had het met Chris en Tommy over programma’s van vroeger en toen kwamen we op het idee om de eerste aflevering van Pokémon te kijken! Traantjes wegpinken hoor. Ook ben ik naar een presentatie gegaan van Eric Alva, de eerste ernstig gewonde Amerikaanse soldaat in de oorlog in Irak. Hij vertelde over zijn oorlogsperiode en hoe het was om homo te zijn zonder er over te mogen vertellen of het aan de wereld te laten zien. Hij heeft zelfs president Obama ontmoet toen de ‘Don’t Ask Don’t Tell’ petitie werd ondertekend. Het was ontzettend inspirerend!

Deze donderdag, tijdens fall break, gaan we naar CHICAGO! Ik kan echt niet wachten, we gaan dit keer met een nog grotere groep en ik leef zo toe naar de reisjes die we maken. Het begint hier trouwens echt herfst te worden. Ik heb nog nooit zo’n mooie herfst meegemaakt! Sowieso is de campus prachtig, maar nu alles langzaam aan oranje wordt is het echt adembenemend mooi. Het liefst ga ik rond half 7/7 uur naar de Gazebo om naar de zonsondergang te kijken. Echt, het liefst zou ik jullie hier allemaal mee naar toe willen nemen want het is zoooo mooi. Ik kan ook niet wachten om naar Letchworth State Park te gaan, een park vol bomen en watervallen hier dichtbij. We wachten er nog even mee tot alles echt oranje is en dan ga ik jullie volgooien met boomfoto’s.

Verder was het uitgaan zaterdag ook weer grappig. Ik zat met wat vrienden van Tommy op een kamer te ‘pregamen’ (voordrinken). Ik heb ze allemaal stroopwafels gegeven en ze vonden het zo lekker! Dus mama als je er nog een paar op wil sturen zou dat lief zijn, ik betaal de verzendkosten :D. Vervolgens zijn we naar een basketbal feestje gegaan. Normaal gesproken kom je nergens in tenzij je zelf basketbal/footbal/soccer/lacrosse speelt of het hele team kent, maar het helpt altijd als ik zeg dat ik uit Nederland kom. En ik en Gabe kenden toevallig een jongen uit het basketbal team dus als iemand ons vroeg wie we waren zeiden we dat gewoon. Tot nu toe heeft het op 1 keer na altijd gewerkt! Daarna gingen we naar de club Statesmen. Ik was die avond wingman van wat best grappig is om te doen. Ik koos het allerknapste meisje uit en ik heb haar zover gekregen dat ze met Sean ging dansen en zoenen dus toen moest ik opeens wingman spelen voor nog meer jongens. Maar daar had ik niet meer zoveel zin in :D.

Oja het wordt hier trouwens steeds kouder en de mensen kleden zich steeds lelijker. Echt, Amerikanen zien er uit als zwervers. Slippers met sokken, crocs (ook met sokken), jogginsbroeken, truien die 3 maten te groot zijn: allemaal normaal hier. Ik voel me vaak overdressed als ik een rokje aan heb terwijl dat voor mij een heel normale outfit is. Vooral in Malls is het om te janken, ik heb een foto toegevoegd van twee hippies.

Morgen en woensdag krijg ik al mijn cijfers terug. Als ze goed zijn vertel ik ze wel in mijn volgende blog. Maar misschien ook niet! Byeeee